Koeien.

Vanmiddag heb ik me toch weer iets meegemaakt!
Nadat ik om kwart over 2 was wakker geworden (gisteren twee feestjes op een avond), werd ik eraan herrinnerd dat we vandaag ergens heen gingen. Ik begreep maar niet precies wat het was, maar ik wist wel dat het met koeien en schapen te maken had.
Juliette en Alicia wilden niet mee, maar ik wilde het natuurlijk wel graag zien.
Dus ging ik met Daniel, Michou en een derde vrouw (de peetmoeder van het buurmeisje die gisteren een surpriseparty kreeg voor haar achttiende verjaardag. Peetmoederlief is voor haar petekind maarliefst helemaal uit Marseille gekomen) in de auto naar iets wat met het werk van Michou te maken had (dat begreep ik ook nog, maar wat Michou nou precies voor werk doet... Geen idee).
Gisteren, op de terugweg van de mega E.Leclerc supermarkt, had Alicia me al aangewezen waar haar moeder werkt: een enorme hal (zonder muren, dus eerder een enorm dak) met dranghekken eronder. En omdat ik dus over koeien hard gehoord, besloot ik dat het een soort veemarkt is, ofzoiets...
We kwamen aan op een enorme parkeerplaats, en toen we uitstapten hoorde ik muziek en een stem die door de hal echoëde. Ovral liepen mensen.
Waarvan ik dacht dat het misschien een plaatselijk koeienraceje was, bleek een enorm "Agricultuur Festival" te zijn!
Eerst bekeken we een stalletje, met verschillende soorten wol waar een man met een apparaat wolstrengen tot luchtige plukjes maalde, en honderden andere kraampjes en uitgestalde boerenapparaten (van tractoren tot grasmaaiers) die een lange markt vormden voor de grote hal.
De peetmoeder (waarvan ik de naam ben vergeten) kocht appels en daarna gingen we de grote hal in. De stem werd nu redelijk verstaanbaar maar ik had nog steeds geen idee waar over hij non-stop aan het praten was (het was het type guiz-master stem, met bijbehorende muziekjes).
Eerst liepen we langs tientallen kleine hokjes met gaas waar alle soorten vee in stonden die je maar kan bedenken: hele langharige beesten die op ezels leken, ezels die echt op ezels leken, ezels die wat minder op ezels leken, schapen, andere soorten schapen, tien soorten konijnen, kalkoenen, eenden, geiten, nog meer schapen, schapen die geschoren werden, ganzen die bij elkaar werden gedreven door een hondje en nog veel meer.
Nadat we langs alle dieren liepen, en Michou en Daniel in de mensenmassa tientallen mensen groetten, kwamen we aan bij een soort klein arena'tje, met tribunes eromheen. In de arena stond de quiz-master stem die vrolijk met een papiertje zwaaide en aan één stuk door babbelde.
De arena was het hoogtepunt van dit "Festival" (ik wist niet dat je bahalve muziek festivals ook festivals voor boeren hebt!: Een koeienwedstrijd (mamma, dit was je grootste nachtmerrie geweest ha ha!). Het was niet zomaar een koeienwestrijd, nee nee, het was een wedstrijd om de mooiste (of weet ik veel wat) "Parthenaise Koe".
De koe dankt zijn naam natuurlijk aan waar hij vandaan komt: Parthenay. En ik kwam er algauw achter dat je hier maar beter niet kan zeggen dat je koeien vieze beesten vind. De Parthenaise koe is de trots van de Parthenezen (of hoe je de inwoners van Parthenay ook maar wil noemen). De Parthenaise koe is een enorm beest: voor mijn gevoel wel drie meter lang en twee meter hoog (bijna dan haha), ze hebben een beetje een lichtbruine kleur en ze zijn ontzettend dik, en heel, heel erg sterk.
Michou wees elke keer weer een nieuwe koe aan en jubelde dat ze zulke mooie hoofden hadden (een koeienhoofd? Mooi?).
De koeien in het arena'tje hadden allemaal van die strikjes in hun staarten, en waren duidelijk opgepoetst voor deze "Wie-de-mooiste-Parthenaise-fokt-wedstrijd". Desondanks hadden ze poep aan hun billen, modder aan hun poten en vliegen op hun ogen. Prachtig, die Parthenaise koe.


Na de koeienwedstrijd deden we nog een rondje door de mega-hal, en bekeken paarden en langharige beesten die deden denken aan een kameel zonder bult, met een ezelkop.
Best fascinerend.

Ik vond het wel leuk om te zien, maar ik begrijp ook waarom Juliette en Alicia liever thuis bleven.Het is natuurlijk maar waar je mee opgroeit, en helaas voor de koeien, ben ik in Amsterdam opgegroeid...


Heel veel liefs!
Bo

ps. Voor nieuwe foto's in mijn Frankrijk-album (ook foto's van het koeienevenement maar die zijn met mijn telefoon gemaakt dus niet zo scherp...), kopiëer deze link en plak 'm in je browser:
https://picasaweb.google.com/116508542187195127090/Frankrijk?authkey=Gv1sRgCP-H2u-zpduWJw#
(Je moet wel helemaal naar beneden scrollen voor de nieuwe foto's !)