Nu ik het einde van mijn verblijf nader, vind ik het eens tijd worden voor wat positieve tekst. Ik heb namelijk wel vaker bezorgd na een van mijn blogs gehoord: "Vind je het wel leuk in Frankrijk?" "Moet je niet naar huis komen?".
Maar lieve Nederlanders, ook al schrijf ik alleen maar op wat ik ook echt vind, een blog zegt lang niet alles.
Ik bekritiseer veel, en dat is -denk ik- alleen maar omdat dat de manier is waarop ik de wereld bekijk. Dat is mijn manier van informatie verwerken, zodat alles flink word fijn gemaald voordat ik het opsla.
Op die manier komt datgene wat me niet bevalt sneller naar boven zodat ik in ieder geval besef wat het precies is dat me niet aan staat (en wie wat kan ik er wat aan doen, maar dat is een paar stappen verder *kuch*).
Maar geen enkel nietig pluspuntje vergeet ik, ik spreek het alleen niet uit.
En geef nou toe, wat is er nou leuk aan een blog waarin ik alleen maar opschrijf dat ik om vier uur 's middags lekkere koekjes at, dat ik op woensdagmiddag geen huiswerk heb en dat het bijna nooit regent?
Dat is echt niet zo interessant om te lezen.
De dingen waar wat over op de te schrijven valt, zijn nu eenmaal vaak de dingen die ik zou willen veranderen.
Het lijkt hierdoor soms alsof ik het allemaal niet leuk vind, maar geloof me: ik zou dit jaar voor geen goud hebben willen missen.
En ik raad iedereen aan om voor een jaar alles achter te laten, het maakt eigenlijk niet eens zozeer uit waar je heen gaat.
Het belangrijkste is dat je het verschil ziet, en niet alleen de lekkere koekjes.
Liefs,
Bo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten