Een typische zaterdagochtend in huize Coutant, die ga ik even voor jullie beschrijven.
Laat ik beginnen bij de vrijdagavond, want die bepaalt toch wel grotendeels hoe de zaterdagochtend eruit ziet. Vooral bij een Franse familie zoals de "mijne" (a.k.a wijnliefhebbers).
Als ik uit school kom vind ik een warme appel-clafoutis en een stomende fondant au chocola op het aanrecht. Door Alicia gemaakt want die gaat vanavond naar een feestje voor de eindexamenklassen in Nantes (met leraren) van haar schoonheidsspecialiste opleiding. Ze zit in pyjama op haar bed, nog brak van een donderdagavondje met vriendinnen.
Ik vertrek met camera en mijn door mamma gekochte (en door zusje meegenomen) hoedje om nog even van de 28 graden te genieten en als ik terug kom is Alicia al vertrokken richting Nantes.
Inmiddels is Florian met vriendin uit Toulouse gearriveerd, hij komt het pinksterweekend in Parthenay doorbrengen omdat er dan het beroemde "Carna Fiësta" plaatsvind (Kermis, eten, marktjes enz.). Ik verhuis daarom snel mijn hebben en houden naar Juliette's kamer waar ik het komende weekend bivakeer. Daniel is net vertrokken voor een "apéro" met de voetbalvrienden, en de buurvrouw komt mijn gastmoeder een mooie omslagdoek uit Senegal (vakantiehuisje) brengen, waar ze net twee weken zonder kinderen hebben doorgebracht.
Gastmoeder Michou haalt ook de apéro tevoorschijn en de hele meute, buurman voegt zich bij, installeert zich in de tuin.
Florian steekt de barbecue aan en even later komt Daniel alweer terug, tot verbazing van de anderen -want normaal is dat een paar uurtjes later-. De buurman roept plagerig nog dat Daniel volgende keer maar moet bellen, dan komt hij hem wel halen met de auto.
Ik en Juliette installeren ons beneden want het gaat nog wel even duren voor we eten, alles op z'n tijd.
Ik weet niet tot hoe laat hun apéro heeft geduurd, laat staan het diner zelf, maar voor de Coutantjes valt het allemaal reuze mee, ze zijn alweer druk in de weer als ik 's ochtends de keuken binnen kom.
Nadat ik 'Papi' (opa Coutant) begroet installeer ik me met koffie tussen Alicia (die ook al wakker is, ik snap niet hoe ze elke week weer nadat ze om zes uur gaat slapen om negen uur aan de ontbijttafel zit alsof ze net twaalf uur heeft geslapen) en gastmoeder in en eet ik als ontbijt de appel-clafoutis die nog lang niet op is.
Papi komt liter (letterlijk: li-ters) wijn, een énorme pot (voor planten?), een bos groenig-kruid, 'eau-de-vie' (pure alcohol naar mijn idee) en pakken suiker brengen: ze gaat zelf een (seizoens gebonden) apéro maken: gout de blabla (ingewikkelde naam).
Alicia zeurt over alle stomme meisjes in haar klas en Michou en Papi discuteren over hun precieuze brouwsel.
Buurvrouw komt binnen om een bakblik te lenen, blijft tien minuten kletsen en vertrekt weer.
Daniel komt binnen en gaat met Papi de discussie over de hoeveelheid suiker aan (die oploopt tot een kilo per enkele liters, want volgens Daniel is die van zijn schoonvader niet zoet genoeg).
Michou vertrekt om de was op te hangen.
Buurman komt binnen om ik-weet-niet-wat te doen en zich vervolgens ook in de suiker discussie te mengen.
Michou komt binnen en vetrekt weer, Florian en vriendin komen binnen en ze zien eruit alsof ze een marathon gelopen hebben.
Buurman plaagt Florian, Daniel begint wijn, eau de vie en suiker in enorme hoeveelheden te mengen en enthousiast de hele keuken laat proeven en ruiken(herrinnering: het is tien uur 's ochtends).
Florian keert terug naar bed, Juliette komt binnen, kijkt haar broer een beetje bezorgd aan en zet dan demonstratief meteen de computer aan om te laten zien dat ze geen behoefte heeft aan conversaties.
Alicia probeert haar overgebleven baksels aan de man te brengen. Florians vriendin installeert zich met waterige oogjes en koffie naast me op de bank, waar ik me even terug getrokken heb om dit te schrijven.
Heel gezellig, zo'n half dorp in je woonkamer, maar een pauze tussen nu en de lunch (met de hele familie dus, en dat komt niet vaak voor) heb ik wel even nodig.
Vanmiddag ga ik naar het Carna Fiësta, waar ik "Chichi" ga eten: lange besuikerde stengels die je in een beker nutella dipt.
Ik zal jullie snel laten weten hoe Party-Parthenay is, maar nu ga ik nog even genieten van het kleine uurtje rust.
Bienvenue dans la famille!
Liefs,
Bo
ps. Het spijt me als mijn Nederlands niet meer is wat het geweest is maar ik vergeet steeds meer woorden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten