Triathlon en andere dingen

Kort vervolg op mijn vorige blog.
Mijn eerste tennis training was echt heel erg leuk! Ik vind tennis zo leuk! Mijn groepje is heel aardig, ze kletsten heel wat af en vonden het heel leuk dat ik erbij kwam. Voor het tennissen doen ze het duidelijk niet, na vier jaar tennissen zijn ze ongeveer net zo goed als ik op mijn eerste training en roepen ze na een half uurtje dat ze moe zijn, maar dat maakte niet uit want het was heel gezellig.
Morgen heb ik alweer mijn tweede training en ik heb er heel veel zin in.

De reunie in Nantes was geweldig!! Het was zó leuk om iedereen weer te zien! Mijn toetje was helaas één grote mislukking, de griesmeelpudding was niet stijf geworden en dus moest je het als papje eten... De smaak was wel hetzelfde als normaal. - Heel toevallig: de volgende dag op school was het toetje bij de lunch griesmeelpudding! -
Het was vreselijk warm op de reunie, in de zon wel 35 graden! Ik heb met een paar meisjes afgesproken om elkaar in de vakantie op te zoeken en we willen ook naar een concert in Parijs gaan, daar kunnen we dan slapen bij een gastzus van een meisje uit Hongarije. Maar ik weet niet of dat ook echt gaat gebeuren.
Er was niet echt een programma, we hebben een uurtje in groepjes gepraat en daarna hebben we enorm veel gegeten (natuurlijk) en nog meer gepraat.
Ik verheug me nu al op de volgende reunie, die is in Januarie: een heel weekend aan zee! (jammer dat er dan sneeuw ligt...)

En nu 'actueel'.
Op school gaat alles nog steeds z'n gangetje, ik begin steeds meer te begrijpen. Ik heb met Juliette een film in het frans gekeken (zonder ondertiteling) en die begreep ik vrijwel helemaal!
Gisteren (zaterdag) ging ik met Juliette en vier van haar vriendinnen naar de nationale Triathlon kampioenschappen kijken, want jawel, die worden in Parthenay gehouden!
Het hele 'Base de loisirs' (het park vlakbij ons huis, waar ook de tennisclub en het zwembad zijn) was afgezet met linten, overal stonden fietsen, liepen mensen in hardloop kleren of wetsuits en in de sloot zwommen mensen met badmutsen.
Er was ook een podium met een babbelende man en een scherm waarop je de zwemmers in het zwembad kon zien. Het is echt een enorm groots spektakel voor zo'n klein stadje, dus dat was heel leuk om te zien.
Ik kreeg spontaan zin om mee te doen (behalve het zwemmen in de sloot dan).
Ik ben net ook nog even naar een voetbalwedstrijd van een of andere neef vlak buiten Parthenay gaan kijken met Alicia, maar daar zijn we na een kwartier weer weg gegaan want het was niet echt interresant haha...

Het is raar, je zou denken dat ik na een maand toch wel zo'n beetje alle gekke dingen heb gezien en gewend ben, maar ik kom nog elke dag dingen tegen waarvan ik denk 'Hè?', en aan de 'Bise' en het warme eten wen ik ook maar niet (alhoewel ik met beide, vooral het eten, absoluut geen problemen heb).
Vandaag ging ik bijvoorbeeld een gedicht uit mijn hoofd leren. Daniel vroeg wat ik aan het doen was. Een beetje stuntelig probeerde ik uit te legen dat ik het 'uit mijn hoofd' moest kennen. 'Oooh! Uit het hart!' riep hij uit.
Je leert hier niet iets uit je 'hoofd', maar uit het 'hart'! Gekke mensen, die fransen. Wel mooi gezegd.
Op school is de tijdverspilling nog net zo groot, soms vraag ik: 'Hè? Maar waarom zou je dat doen? Dat is totaal nutteloos!' En dan halen de leerlingen hun schouders op. 'De leraar zegt het.'
Af en toe word ik daar een beetje kriegelig van, ze lijken hun eigen hersenen niet te kunnen gebruiken. Bij wiskunde bijvoorbeeld, in een mini toetsje moesten ze uit hun hoofd 10% van 300 weten (JA ECHT, IN DE 4E WORD DÁT OP SCHOOL GEVRAAGD), en wat doen al die kinderen? Die gaan een tabel tekenen, gaan op hun vingers tellen om 300 door honderd te delen en het vervolgens keer tien te doen. On-ge-lo-ve-lijk. Ik kijk hier soms mijn ogen uit mijn hoofd.
In het begin ging ik dan geïrriteerd aan degene naast me vragen waarom ze dat in godsnaam doen, dat we dat in nederland zo en zo en zo doen, en dat dat natuurlijk veel makkelijker is. Maar daar ben ik mee gestopt. Daar moet ik natuurlijk niet aan beginnen, ten eerste moet ik tegen fransen vooral niet blijven herhalen dat het in andere landen soms beter gaat dan hier, en ten tweede kan ik niet het hele franse schoolsysteem veranderen, hoe graag ik dan soms ook zou willen.
Ik heb me inmiddels ook bedacht, dat omdat vmbo, havo en vwo hier allemaal samen zitten, iedereen hier dus (ongeveer) havo/vwo doet, en dat het daarom dus wel op deze manier móet. En zo krijgen hier dus meer mensen de kans om dat niveau te doen.
Of dat nou zou goed is weet ik ook niet.

Ik vind het heel leuk om alle verschillen te zien, te zien dat het ook anders kan (ook al is het in mijn ogen meestal minder praktisch dan bij ons, maar dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat ik in nederland ben opgegroeid en niet hier) en ik begin steeds meer te begrijpen met welke redenen mensen het hier zo anders doen.
Maar ik ben ook blij, dat ik over negen maanden weer lekker in nederland naar school kan, en ik weet zeker dat ik de langste dag op het mla (tot tien over half 4), en het om kwart over 8 melden als je te laat bent (dat is later dan hier de normale dag begint!) opeens heel erg ga waarderen!

Bisous!! Bo