Stemmen

Hee lieve blog lezers.
Als je nog steeds bij de trouwe lezers hoort bedank ik je daarvoor enorm!
De afgelopen tijd hebben er verschillende 'Stem rondes' op school plaats gevonden. Allemaal op zo'n typisch franse manier, beeld je maar in.
De eerste stemronde was die voor de klassen 'delegée' (klassenpresident ofzo. Deze vond, ik geloof, ongeveer twee weken geleden plaats. Nog niet zo officieel: tijdens scheikunde/mentoruur (dat is hetzelfde want de scheikunde lerares is mijn mentor).
Iedereen moest voor ronde 1 op een briefje de naam van één jongen en één meisje uit de klas schrijven. De stemmen werden meteen geteld en op het bord geschreven.
Je kon je opgeven als je graag delegée wilde zijn zodat de klas wist wie dat graag wilde, maar je mocht op iedereen willekeurig stemmen.
Er was maar één jongen die zich opgaf (meer voor de grap, hij is de clown van de klas) en één meisje die zich opgaf (een meisje die al haar hele leven de beste van de klas wilde zijn, zo werd mij verteld, en op het collège altijd delegée wilde zijn maar daar werd altijd gestemd op een populairder meisje dus werd ze het nooit en nu zat dat populairdere meisje niet meer in haar klas dus greep ze dit keer haar kans). Natuurlijk werden die twee delegée.
De tweede stemronde was die voor vice-delegée. Deze ging precies hetzelfde, je moest twee namen op je briefje schrijven (jongen & meisje) behalve dat er dit keer maar één vice-delegée uitkwam.
Een jongen uit mijn klas had het leuke idee om heel hard door de klas te roepen dat hij op mij ging stemmen, en je raad het al, iedereen ging in plaats van vertwijfelend met zijn pen te spelen enthousiast de brefjes invullen.
Het was nog even spannend maar uiteindelijk werd ik, jawel, vice-delegée.
Gelukkig heb je ook nog het recht om je toegewezen positie af te wijzen, en dat deed ik met genoegen want ik had gelukkig net genoeg mensen zover weten te krijgen om die jongen die mij tot vice-delegée had gemaakt op de tweede plek voor vice-delegée te krijgen.
De derde stemronde was iets wat ik nog nooit heb meegemaakt, zo idioot! Er stond een week lang een groot bord in de hal bij de ingang van de school. Er hingen, ik geloof acht, A4-tjes op met op elk A4-tje twee mensen uit dezelfde klas die zich hadden aangeboden als kandidaat. Ik weet nog steeds niet waarvóór ze zich dat wel niet hadden aangeboden (zelfs na het stemmen), maar uit elke klas waren het twee mensen voor twee verschillende titels. Voor deze twee titels word één koppel gestemd, en dat is altijd een koppel uit dezelfde klas.
Onder fototjes en naam stond een klein tekstje waarin de kandidaten zichzelf presenteerden (belachelijk officieel allemaal).
De kandidaten waren geen van allen delegée.
Na een week werde de klassen een voor een naar de presentatie zaal (salle de bladiebla. ze hebben hier voor alles een 'salle' behalve de normale klaslokalen) geroepen. En toen ik daar binnenkwam wist ik niet wat ik zag: behalve het bord met de presentatie van de kandidaten waren langs de muren allemaal echte stemhokjes, met gordijntjes en al neergezet. Ik heb geloof ik nog nooit zo iets belachelijks gezien, het leek wel alsof we een toneelstuk speelden! (in feite deden we dat ook ahaha). Maar ik vond het wel heel leuk.
We kregen allemaal een briefje met de namen van de kandidaten in paren erop gedrukt. We moesten van de acht paren één paar doorstrepen waarvan we zeker niet wilde dat die het zouden worden. Ik heb heel stom, gewoon voor degene gekozen met de stomste foto, maarja ik begreep de tekstjes gewoon niet en ik moest toch kiezen...
Bij het briefje kreeg je ook nog een blauw envelopje, en je raad het al, we kwamen er niet zo makkelijk van af door in het stemhokje gewoon een streep te zetten...
Eerst kregen we een tien minuten demonstratie waarbij ons werd getoont op welke we manier er van ons verwacht werd dat we, jawel, ons envelopje dicht vouwden. Ik overdrijf geen woord.
Vervolgens moest je naar de andere kant van ons stemkantoor lopen waar verschillende bakken waren met een meneertje ernaast. De bakken waren verdeeld in letters, je moest naar de bak waar de eerste letter van jouw naam (achternaam dus, bij het oplezen van de presentie lijst lezen ze ook eerst je achternaam) op stond en daar deed de meneer met een hendel een leukje open waar je je -op de juiste manier opgevouwen- envelopje in deed maar niet nadat je eerst je handteking op een lijst had gezet.

En klaar is kees! Nu maar wachten op de uitslag van deze spannende verkiezingen voor... tja, weet ik dus niet.

XOXO bo

ps. sorry dat ik niet zoveel foto's plaats maar ik ben beter met teksten haha
(en ik ben het kabeltje van mijn camera kwijt)